Dmowskiego Romana (Georgenstraße)
W latach 70. XIX w. powstał plan zabudowy Kartuzji. Wtedy m.in. wytyczono ulicę łączącą Łąkową z drogą do Starych Piekar (dziś Kazimierza Wielkiego), którą nazwano w 1875 r. Georgenstraβe (Jerzego Wilhelma). Dwa lata później była już częściowo zabudowana. Na przełomie XIX i XX w. stanął tu budynek zajmowany przez zarząd okręgu (Kreisständehaus) oraz biblioteka ludowa z czytelnią i zakładem przygotowującym kandydatów do seminariów nauczycielskich. 16 stycznia 1946 r. w ramach repolonizacji nazw ulica otrzymała miano św. Jerzego. 26 stycznia 1952 r. nadano jej imię Wincentego Pstrowskiego, a 5 lipca 1991 r. nowym patronem stał się Roman Dmowski. Ulica ma 232,5 m długości.
Święty Jerzy – święty i męczennik, patron Anglii, opiekun m.in. rycerzy, bezpłodnych kobiet, pasterzy i koni. Nazwa ulicy powstała przez błędne zinterpretowanie intencji (teologia protestancka odrzuca kult świętych) podczas tłumaczenia z języka niemieckiego. Wincenty Pstrowski (1904–1948) – górnik, inicjator opartego na wzorach przyjętych z ZSRR socjalistycznego współzawodnictwa pracy. Członek PPR. Za wezwanie do współzawodnictwa pracy został przez propagandę okrzyknięty pierwszym przodownikiem pracy. Jego śmierć dla rządzących stała się propagandową porażką. Za największy jego wyczyn uznano osiągnięcie 293 procent normy. Po jego śmierci wśród robotników krążyło powiedzenie: „Wincenty Pstrowski, górnik ubogi, przekroczył normę, wyciągnął nogi.” Roman Dmowski (1864–1939) – polityk, jeden z założycieli Narodowej Demokracji, publicysta i pisarz polityczny.
Restauracja Hohenzollern na rogu obecnych ulic Dmowskiego i Daszyńskiego. Karta pocztowa z 1910 r. ze zbioru K.Makowca
Zabudowania przy obecnej ul. Dmowskiego. Karta pocztowa ze zbioru R.Deca
Georgenstraße, obecna ul.Dmowskiego na karcie pocztowej z 1942 r. ze zbioru K.Makowca
|
|