Muzeum Miedzi w Legnicy (dawny Pałac opatów lubiąskich)

Na rogu ulic św. Jana i Partyzantów znajduje się barokowy budynek będący pierwotnie własnością klasztoru Cystersów lubiąskich. Wraz z położonym naprzeciw kościołem św. Jana i kolegium jezuickim oraz pobliską Akademią Rycerską tworzy wysokiej klasy artystycznej zespół reprezentacyjnych budowli barokowych Legnicy. Pałac Opatów Lubiąskich został wzniesiony w 1728 r. z inicjatywy opata Ludwika Baucha (1696-1729). Świadczy o tym m.in. monogram z kartusza nad drzwiami (LAL – Ludovictus Abbas Lubensis). Do 1810 r. budynek stanowił własność opactwa lubiąskiego. Po jego sekularyzacji przeszedł w ręce rządu pruskiego. W latach 1819-1874 mieściły się w nim władze sądowe. Następnie pełnił funkcję mieszkań prywatnych, co doprowadziło do pogorszenia się jego stanu. W celu ratowania zabytkowej budowli została ona w 1912 r. wykupiona przez zarząd miejski. Po remoncie ulokowano w niej urząd sanitarny. Po 1945 r. nastąpił kolejny okres dewastacji dawnego pałacu. Dopiero w latach 1963-1968 r. przeprowadzono w nim kolejny remont i prace adaptacyjne dla potrzeb Muzeum Miedzi w Legnicy, które jest obecnym właścicielem obiektu.

Źródło:
K. Kalinowski, Kuria opatów lubiąskich w Legnicy, [w:] Szkice Legnickie t. VI, pod red. T. Gumińskiego, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1971