Tyniec Legnicki - Groß Tinz

Pierwsza wzmianka o wsi pojawiłą się w 1240 r. Jej nazwę zanotowano wówczas jako Tincz. W kolejnych dokumentach pojawiają się nazwy: Tinzia – 1289, dem Tincz – 1294, de Teynicz – 1295, v. Tinczia – 1316, in Tinecz – 1318, Dorfe Tinz – 1327, v. Tinz – 1330, Tintz, Groß – 1789, Groß Tint - 1934, Tyniec Wielki i Tyniec Legnicki - 1946.
W drugiej połowie XVIII w. i w pierwszej połowie wieku XIX w. właścicielem wsi była legnicka Akademia Rycerska.
Przed 1945 r. wieś tworzyła siedzibę gminy. Obecnie administracyjnie Tyniec Legnicki należy do gminy Ruja. Przez Tyniec Legnicki przepływa potok Cicha Woda.
W pierwszej połowie XIX w. wzniesiono w miejscowości kościół ewangelicki, w którym wykorzystano prawdopodobnie elementy wcześniejszej budowli. Swój kształt świątynia obecna p.w. Męki Pańskiej, zawdzięcza odbudowie z lat 1984-1986. Murowaną z kamienia i cegły jednonawową budowlę otacza wzniesiony z łamanego kamienia mur, obok którego znajduje się krzyż pokutny, przeniesiony tutaj w 1986 r. z Koskowic.

Położenie: 51°10′N 16°23′E.
Liczba mieszkańców: 1933 – 337, 1939 - 360.

Źródła:
Horodecki S., Przeszłości okruchy. Zabytki i przyroda powiatu legnickiego, Chojnów 2000.
Łuczyński R.M., Rezydencje i majątki szlacheckie w powiecie legnickim do 1945 roku, Wrocław 2012.
Nazwy geograficzne Śląska, t. XIV, pod red. S. Sochackiej, Opole 1999.
http://www.verwaltungsgeschichte.de/liegnitz.html#landkreis