Ludwik IV Legnicki
Książę legnicki urodził się 19 kwietnia 1616 roku w Brzegu. Był synem Jana Chrystiana i Doroty Sybili brandenburskiej. Po śmierci ojca w 1639 roku wraz z braćmi Jerzym III i Chrystianem objął władze w księstwie brzeskim. Po śmierci stryja Jerzego Rudolfa w 1653 roku bracia odziedziczyli także księstwo legnickie. Podczas losowania i podziału trzech księstw, który odbył się na zamku w Brzegu 3 czerwca 1654 Ludwik IV otrzymał Legnicę, Jerzy III – Brzeg, a Christian – Wołów.
8 maja 1649 roku Ludwik IV poślubił Annę Zofię, córkę Johanna Alberta II Mecklenburg- Güstrow. W 1651 roku urodził się książę Christian, który zmarł po trzech miesiącach. Małżeństwo pozostało bezdzietne.
W 1662 roku książę Ludwik odwiedził swoich krewnych w Güstrow (Ostrów). Na turnieju spadł z konia i na długo zaniemógł. Zmarł 24 listopada 1663 roku. Pochowany został 12 marca 1664 roku w kościele św. Jana. Wraz ze śmiercią Ludwika IV znów wygasła linia Piastów legnickich. Księstwo Legnickie przeszło w ręce jego brata Christina Wołowskiego.
Źródło: H. Unverricht, Życiorysy Legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241 – 1945, Legnica 2008
Ludwik IV Legnicki na awersie monety o nominale XV krajcarów z 1660 r., fot. WCN, aukcja nr 12, nr kat. 714.
Ludwik Legnicki na medalu owalnym autorstwa Johanna Buchheima,
fot. WCN, aukcja nr 35, nr kat. 901
|
|