Löbe Paul

Redaktor, ale przede wszystkim polityk Paul Löbe urodził się 14 grudnia 1875 r. w Legnicy. Był synem czeladnika stolarskiego Heinricha Löbe ze Świebodzic i Pauliny z d. Leuschner z Wołowa. Paul po ukończeniu szkoły podjął pracę jako zecer w drukarni Heinricha Krumbhaara. Pracował tam od 1890 do 1895 r. Jako szesnastolatek wysłał swoje pierwsze notatki do pisma „Breslauer Volkswacht”, organu wrocławskiego oddziału partii SPD. Po podróżach prowadzących przez Niemcy, Austrię, Węgry, Serbię i Włochy w 1898 r. rozpoczął pracę jako zecer czasopisma „Volkswacht” we Wrocławiu. Rok później został tam redaktorem, a następnie redaktorem naczelnym.

W 1901 r. został Przewodniczącym Towarzystwa Socjaldemokratycznego we Wrocławiu. W latach 1904-1919 był radnym wrocławskim. W latach 1915–1920 był członkiem Rady Powiatu. Po pierwszej wojnie światowej, w 1919 r. został oddelegowany do organu konstytucyjnego – Niemieckiego Zgromadzenia Narodowego, którego był Wiceprezydentem. W 1921 r. został członkiem pruskiej Rady Państwa.

Po ukonstytuowaniu się Republiki Weimarskiej objął urząd Prezydenta Reichstagu, od 1920 do 1924 i ponownie w latach 1924–1932. W latach 1932-1933 pełnił funkcję Wiceprzewodniczącego Reichstagu. Na początku lipca 1933 roku został aresztowany przez nazistów i osadzony w berlińskim więzieniu przy Alexanderplatz. Po uwolnieniu w grudniu 1933 r. i deklaracji o zaprzestaniu działalności politycznej rozpoczął pracę jako korektor w wydawnictwie Waltera de Gruytera w Berlinie. Po zbombardowaniu 20 stycznia 1944 r. jego mieszkania przy Uhlandstraße w Wilmersdorfie, Löbe znalazł schronienie w Przemiłowie k. Sobótki (Schieferstein am Zobten) Tam 23 sierpnia 1944 roku został ponownie aresztowany i po rozprawie skierowany do więzienia Gestapo we Wrocławiu, a następnie do obozu w Gross-Rosen, gdzie przebywał do wiosny 1945 roku.

Po wojnie w latach 1948-1949 był członkiem Rady Parlamentarnej i w roku 1949 jako Prezydent Senior otwierał pierwsze posiedzenie Bundestagu, do którego należał do 1953 r. Od 1954 r. pełnił funkcję Prezydenta Rady Powierniczej Niepodzielnych Niemiec.

W latach 1948-1949 był członkiem Rady Parlamentarnej i wiceprzewodniczącym SPD. W 1951 roku odznaczony został Wielkim Krzyżem Zasługi RFN. 14 grudnia 1955 roku otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Berlina. Był honorowym członkiem Wolnego Uniwersytetu w Berlinie. W 1954 roku opublikował swoje wspomnienia „Droga była długa".

Paul Löbe zmarł 3 sierpnia 1967 r. w Bonn. Został pochowany na berlińskim cmentarzu Zehlendorf.

W Berlinie naprzeciw Reichstagu został wybudowany jeden z najbardziej rozpoznawalnych gmachów stolicy Niemiec, nazwany imieniem Paula Löbe. Paul Löbe Haus jest siedzibą 22 komisji Bundestagu. Budynek ten ma 200 metrów długości i 102 metry szerokości. Ściany boczne sięgają na wysokość 23 metrów. Posiada on około 1000 biur i ponad 20 sal konferencyjnych.

Źródła:
H. Unverricht, Życiorysy Legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241 – 1945, Legnica 2008.
wikipedia