Koszary przy ul. Słubickiej (Ziethen Kaserne)

Koszary zostały zlokalizowane w północnej części miasta. Wybudowano je w latach 1934-1935 na potrzeby 18. Pułku Artylerii, wchodzącego w skład 18. DP. 18 września 1935 r. sztab regimentu wraz z II i III oddziałem zostały przeniesione z Głogowa do Legnicy. Sztab i II oddział ulokowano w Ziethen Kaserne. Koszary te zawdzięczały swoją nazwę Hansowi Joachimowi von Ziethenowi (1699-1786), pruskiemu generałowi kawalerii w armii Fryderyka Wielkiego.
Komendantem II oddziału został major von Below. III oddział przydzielono do legnickich koszar przy ul. Poznańskiej, natomiast I oddział w 1936 r. został przeniesiony z Głogowa do koszar Blüchera w Bolesławcu.
Przy dzisiejszej ul. Słubickiej 13 wybudowano kasyno oficerskie. Obecnie mieści się w nim Dom Dziecka prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Św. Elżbiety. Ogólnie kompleks koszarowy skłądał się z 36 różnorodnych obiektów. Dużą część z nich stanowiły stajnie, wozownie, garaże i składy. Pułk posiadał 2200 koni, które stanowiły główną siłę pociągową w artylerii. Osobnym pododziałem pułku był korpus trębaczy.
Po II wojnie światowej kompleks został zajęty przez  PGWAR. Tutaj (wtedy już w Kompleksie 30 R) Rosjanie zakwaterowali swoje jednostki wojsk łączności. 21 sierpnia 1992 r. teren koszar wraz z budynkami został przejęty przez polskie władze. Główny budynek dawnych koszar 18. Pułku Artylerii został przekazany na potrzeby Zespołu Szkół Samochodowych w Legnicy. 26 czerwca 1997 r. mister Edukacji Narodowej Jerzy Wiatr uroczyście otworzył w tym miejscu nową siedzibę szkoły. W 2005 r. oddano do użytku halę sportową. Cztery boczne budynki koszarowe zaadoptowano do celów mieszkaniowych. Pozstałe budynki pełnią obecnie usługowe i handlowe. Inne mniejsze wyburzono.

Źródła:
F.-W. Patzold, Liegnitz als Garnisonstadt von 1742 bis 1945, Hofheim/Taunus 1998.
wystawa: Odzyskane Miasto. W dwudziestą rocznicę wycofania z Legnicy Jednostek Armii Radzieckiej. Muzeum Miedzi w Legnicy 2013.