Szpital wojskowy (Standortlazarett)

Największy kompleks szpitalny w Legnicy znajdował się w Lasku Złotoryjskim, na zachód od Parku Ruffera (przy ul. Zdrowia). Szpital wojskowy rozpoczął swoją działalność w 1938, chociaż już pół roku wcześniej w listopadzie 1937 r. otwarte zostały pierwsze oddziały. Budowa kompleksu nadzorowana była przez niejakiego Siegerta, natomiast za stronę medyczną odpowiadał dr Arndt. Główny budynek ma 235 m długości. Lazaret posiadał swoją własną szkołę sanitarną. Szpital był przewidziany na ponad 650 rannych i miał obsługiwać rannych ze wszystkich frontów.
Po zajęciu Legnicy przez Armię Czerwoną został przeznaczony na potrzeby Leningradzkiego Szpitala Ewakuacyjnego. Obiekt został przekazany miastu w sierpniu 1993 r. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych, niszczeje w oczekiwaniu na zagospodarowanie.