Charbonnier Hans Arno

Nadburmistrz Legnicy Hans Arno Charbonnier urodził się 31 marca 1878 r. w Skandau. Potomek rodziny hugenockiej, studiował nauki prawne i polityczne na uniwersytecie w Królewcu. W 1898 r. złożył pierwszy, a w 1903 duży państwowy egzamin prawniczy. Następnie pracował w administracji pruskich kolei państwowych. Zdecydował się jednak na karierę w administracji samorządowej. Jako asesor magistratu udał się do wówczas jeszcze niezależnego miasta Charlottenburga. Jednak już 6 lutego 1905 r. został wybrany przez legnickich radnych na stanowisko zastępcy burmistrza i skarbnika, które objął 8 maja. W jego kompetencjach leżało zarządzanie finansami miejskimi. Pełniąc funkcję przewodniczącego Legnickiego Towarzystwa Ogrodów kierował organizacją Niemieckiej Wystawy Róż i Śląskiej Wystawy Ogrodniczej w 1910 r.

29 stycznia 1912 Arno Charbonnier niemal jednogłośnie został wybrany przez radnych na stanowisko burmistrza Legnicy. W tym samym czasie został członkiem pruskiej izby wyższej. Rok później, 28 sierpnia, został nadburmistrzem. W 1924 r. ponownie wybrano go na nadburmistrza. Okres jego rządów przypadł na trudny czas pierwszej wojny światowej oraz kryzys gospodarczy w 1923 r.

31 grudnia 1934 na polecenie gauleitera i naczelnego prezydenta Śląska Helmuta Brücknera, Chrabonnier „z powodów zdrowotnych” odszedł na emeryturę. Nieoficjalnie wiadomo, że jego rezygnacja była następstwem publicznie okazywanej niechęci do nazistów. Zmarł 5 stycznia 1944 r. po ciężkiej chorobie w Brodowie k. Rudnej (Brödelwitz).

Źródła:

H. Unverricht, Życiorysy Legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241–1945, Legnica 2008

W. Kalski, Liegnitz znaczy Legnica, Legnica 1997