Paderewskiego (Spoorstraße)

Trakt powstał w XIII w. wraz z budową miasta; był bardzo wąski i bardziej służył jako ciąg pieszy, stąd też nadana mu wówczas nazwa: Quergasse (pol. Przecznica). Łączył on wówczas Targ Węglowy (dziś: ul.Partyzantów) z obecną ul. św. Piotra. Na przełomie XV/XVI wieku pojawia się nazwa Spoorgasse, która przetrwała do 1946 r.
W ramach repolonizacji nazw zmieniono na: Ignacego Paderewskiego (16.01.1946).
W wyniku budowy w latach 70. XX w., planowanego domu rzemiosła, po budowie przejętego przez Komitet Powiatowy (później Wojewódzki) PZPR bloku, ulica została przedzielona i składała się z dwóch odcinków. 26 maja 2003 r. odcinek miedzy ulicami: św. Piotra i Najświętszej Marii Panny otrzymał nazwę: ks. Tadeusza Łączyńskiego. Tak więc dziś dawna ulica Spoorgasse składa się zdwóch zaułków: ks. Tadeusza Łączyńskiego i Ignacego Paderewskiego.

Spoorgasse -  nazwa Spoor jest pochodzenia holenderskiego (walońskiego) i oznacza peron, miejsce zatrzymania. Najprawdopodobniej przy tym trakcie osiedleni zostali walończycy, którzy byli specjalistami nie tylko od wydobycia złota, lecz także słynęli z umiejętności radzenia sobie z ciekami wodnymi, których w Legnicy było bardzo wiele. Jest to jedyny ślad, poza uporządkowaniem stosunków wodnych, jaki po nich pozostał. Stały tu także stajnie miejskie.

Ignacy Jan Paderewski (1860–1941) polski pianista światowej sławy, kompozytor, polityk, działacz społeczny; 16.01.1919–9.12.1919 premier, delegat rządu polskiego na konferencje pokojową w Paryżu kończącą I wojnę światową.

Ulica, a wsłaściwie zaułek Ignacego Paderewskiego liczy 151 m długości.