Bagienna (Bruch-Weg, Bruchstraße)

Ulica powstała na dawnej drodze polnej, biegnącej przez bagienne tereny zalewowe, kupione przez miasto od księcia w 1315 r. Grunt przeznaczono na pastwiska. Po raz pierwszy wymieniona nazwa traktu Bruch Weg (Bruch – trzęsawisko, bagno) występuje w 1345 r., kiedy na północ od niego – na Garnkowym Wzgórzu – Żydzi legniccy otrzymali miejsce pochówku. W 1453 r. wygoniono ich z miasta i cmentarz przestał być użytkowany.
W latach 1833-1836 uporządkowano stosunki własnościowe na tym terenie, a od 1839 do 1841 r. trwały prace, mające na celu jego zabezpieczenie przed powodziami i zalewaniem przez Czarną Wodę. Usypane wały i uporządkowanie rzeki, na której postawiono tamy i śluzy, zabezpieczyły i osuszyły teren, co umożliwiło jego zabudowę. Także przeniesienie w 1815 r. kirkutu na prawy brzeg Kaczawy uatrakcyjniło cały obszar. Zabudowana ulica otrzymała nazwę Bruchstraβe. Około 1910 r. powstało przy niej duże gospodarstwo ogrodnicze. 16 stycznia 1946 r. w ramach repolonizacji nazw ulicę przetłumaczono na Bagienną. Ma ona 621 m długości.