Rycerska (Ritterstraße)

Ulica została wytyczona wraz z budową miasta w XIII w., biegła od Rynku na północny-zachód i pierwotnie kończyła się Furtą Rycerską, stojącą na wysokości dzisiejszej ulicy Murarskiej. Nosiła wtedy nazwę Ritterstraβe (-gasse). W 1867 r. została przedłużona do ul. Piastowskiej, a w ciągu kliku lat do ul. ks. P. Ściegiennego;
Nazwa ulicy wskazuje, że tu mieściły się miejsca zatrzymań gości książęcych. Stały tu domy znamienitych mieszczan (np. XV w. – dom Bitschena, stojący zaraz przy Rynku) oraz gospody i zajazdy (np. XIV-XVI w. gospoda „Pod Białym Rumakiem”) oraz stojący naprzeciw niej zajazd przebudowany w 1913 r. na budynek Urzędu Ceł, dziś budynek Zakładów Energetycznych. Obie budowle były na skrzyżowaniu z dzisiejszą ulica Partyzantów. W 1872 r. wybudowano przy tej ulicy Wilhelmschule. Otwarta 14.10.1872 szkoła była pierwszym w Prusach budynkiem ogrzewanym powietrzem odpowiednio rozprowadzanym z ciepłowni za pomocą kanałów grzewczych. Od 10.05.1884 – szkoła wyższa, a od 1892 – szkoła realna dziś mieści się tam Zespół Placówek Specjalnych.
16 stycznia 1946 r. w ramach repolonizacji nazw przetłumaczono nazwę na Rycerska. 16 stycznia 1952 r. zmieniono ją na Róży Luksemburg. 5 lipca 1991 r. powrócono do nazwy historycznie uzasadnionej Rycerska. Ulica Rycerska rozciąga się na długości 462 m.

Róża Luksemburg (1871–1919), działaczka i ideolog polskiego i niemieckiego ruchu socjalistycznego.