Biskupia - Bischofstrae

Ulica złożona z dwóch odcinków noszących wcześniej nazwę: od południa – Kullgasse (wolne tłum. Zaułek Żebraczy).  Kull – przyrząd służący dawniej do zbierania datków w kościele. Długi kij zakończony księżycowatym łukiem, w którym umieszczony był mieszek na datki. W średniowieczu wykorzystywany także przez żebraków. Nazwa staropolska, przetrwała w nazewnictwie legnickich patronimów do XIV w. i od zachodu In cimiterio (Na Cmentarzu) – od XII w. była drogą prowadzącą przez dolny cmentarz do kaplicy św. Jakuba, należący do kościoła NMP. Nazwa funkcjonowała do XIV w., później oba odcinki nosiły miano Bischofstraße.
Ulica Biskupia w dzisiejszym kształcie ukształtowała się na kanwie w/w traktów na przełomie XV/XVI w. i bierze swoje znaczenie od powstałego tu w XIII w. dworu biskupa wrocławskiego. Dwór składał się z czterech zabudowań i kaplicy (1388), która w XVIII w. zastąpiona została przez kościół pw. św. Jana Nepomucena. W 1809 r. kościół  i część dworu przekształcono w manufakturę tytoniową Feya.

Nazwa została – Biskupia, nadana 16 stycznia 1946 r. tłum z j. niem. Bischofstraβe.