U 434 Liegnitz

Okręt podwodny U 434 „Liegnitz” został zwodowany w stoczni Schichaua w Gdańsku 1 kwietnia 1941 r. Jako jednostka typu VII C wyposażony był w 5 wyrzutni torped, działo 8,8 cm i działo przeciwlotnicze 2 cm. Do służby włączono go 21 czerwca 1941 r. pod dowództwem kapitana marynarki Wolfganga Heydy z załogą liczącą 48 ludzi. Miasto Legnica objęło patronat nad statkiem. Na uroczystości magistrat reprezentował nadburmistrz dr Werner Elsner z kilkoma radnymi. U 434 miał herb Legnicy na wieżyczce, a na peryskopie powiewała flaga miasta. Jako podarunek chrzestny każdy członek załogi otrzymał srebrny sygnet z herbem Legnicy.
Wolfgang Heyda urodził się 14 listopada 1913 r. w Orzyszu (Arys). W 1915 r. jego rodzina przeniosła się do Legnicy, zamieszkując przy Schreiberstraße 28 (ul. Orzeszkowej). Po śmierci ojca przeprowadziła się do mieszkania przy Skalizer Straße 6 (ul. Saperska). W Legnicy Heyda w 1931 r. zdał maturę, po której zgłosił się na ochotnika do marynarki jako aspirant na oficera. Przyjęto go jednak rok później z listy rezerwowej. W latach 1939 – 1940 służył jako porucznik marynarki na pancerniku Admiral Scheer i awansował na kapitana marynarki. Następnie dowodził okrętem podwodnym U 120 (typ II B), który należał do flotylli szkoleniowej.
U 434 wypłynął 25 października 1941 r. w swój pierwszy i ostatni zarazem rejs. Misja do pierwszego celu, Nowej Funlandii, została przerwana na rozkaz, ponieważ w obliczu zaostrzającej się sytuacji w Afryce Płn. potrzebne były łodzie podwodne w rejonie Gibraltaru. U 434 miał wraz z sześcioma innymi u-bootami zaatakować płynący z Gibraltaru konwój, chroniony przez liczne brytyjskie okręty wojenne i lotniskowiec. 18 grudnia 1941 r. U 434 został odkryty przez ochronę konwoju w czasie ataku torpedowego na jeden z towarzyszących niszczycieli i trafiony przez bombowce. Heydzie udało się doprowadzić nabierający wody okręt na powierzchnię i umożliwić wydostanie się załodze, zanim okręt ostatecznie zatonął. Brytyjski niszczyciel staranował znajdujących się w wodzie, zabijając 1. oficera dyżurnego i jednego maszynistę. Pozostali członkowie załogi trafili do niewoli. Wolfgang Heyda został oddzielony od załogi i przewieziony do Kanady do obozu dla oficerów w Bowmaville Ontario. Po nieudanej próbie ucieczki został skierowany do innego obozu jenieckiego. 6 maja 1947 r. wypuszczono go z niewoli brytyjskiej z Munsterlager. Zmarł na polio 21 sierpnia 1947 r. w kilońskiej klinice uniwersyteckiej.      

Źródło: H. Unverricht, Życiorysy Legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241–1945, Legnica 2008