Zur Wacht am Rhein
Gospoda Zur Wacht am Rhein (Straż na Renie) mieściła się na parterze budynku obecnie znajdującego sie przy ul. Kartuskiej 63. Na przestrzeni dekad nosił on różną numerację: Neue Carthaustraße 25 (lata 70. XIX w.), Neue Carthaustraße 35 (lata 80. XIX w.), Neue Carthaustraße 27 (od lat 90. XIX w.), a po 1925 Carthausstraße 63. Nazwa restauracji, nawiązywała do tytułu patriotycznej pieśni autorstwa Maxa Schneckenburgera (słowa) i Karla Wilhelma (melodia) z 1840 r., popularnej w okresie wojny prusko-francuskiej i w czasie pierwszej wojny światowej. Wieloletnim właścicielem gospody był Eduard Tscharnke. Na początku XX w. znajdowała się ona w rękach Anny Tscharnke z domu Bräuer, a od lat 20. Georga Tscharnke. Przed wybuchem drugiej wojny światowej kierował nią C. Reiter z Schönbrunn. W lokalu znajdowała się sala o powierzchni 500 m² posiadająca na początku XX w. tzw. podłogę sprężystą. W jej konstrukcji użyto legarów opartych na sprężynach dających efekt lekkiego uginania się podłoża. W połowie lat 20. XX w. w gospodzie działało kino i variette Schauburg prowadzone przez M. Petzolda. W latach 30. XX w. salę kinową i variette prowadził tam Richard Elfmann – dyrektor Central Theater.
Litograficzna karta pocztowa z 1902 r. przedstawiająca atrakcje gospody Zur Wacht am Rhein. Ze zbioru K.Makowca
Sale restauracji Zur Wacht am Rhein. Karta pocztowa ze zbioru K.Makowca
Retauracja Zur Wacht am Rhein przy ul. Kartuskiej. Napis na karcie pocztowej z 1902 r. głosi: Kto nie kocha wina, kobiet i śpiewu, ten pozostaje głupcem przez całe swoje życie. Ze zbioru L.Moszyńskiego
|
|