Szukaj w serwisie
Sprawdź nazwę ulicy
 
 


Fundacja Historyczna Liegnitz.pl

o Fundacji

Kategorie

Historia miasta
Katalog firm
Miejsca
Legniczanie
Galeria
Źródła

Nasz serwis

geneza regulamin pliki cookie (nowe zasady) mapa serwisu kontakt
« strona główna

Aktualności na forum

15.10.2024, janbro:
Re: Cmentarz komunalny
Te kamienie o które się pytasz są obecnie w Lapidarium na cmentarzu od 2014 r.

18.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Całą serię zdjęć legnickiego cmentarza wykonaną przez Krafta znajdziemy pod...

17.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Henry Kraft to mało znana nam postać naszego miasta. Człowiek wykształcony...

Zaloguj się do forum:

login:
hasło:

lub załóż konto


Nasi przyjaciele

 

Koszary przy ul. Hutników (Grenadierkaserne)

Koszary grenadierów (Grenadierkaserne) wybudowano przy Grenadierstraße (ul. Hutników) w latach 1874-1882 na potrzeby Regimentu Grenadierów Króla Wilhelma I (2. zachodniopruskiego) nr 7.  Budowę pierwszego skrzydła koszar, położonego frontem do ulicy, rozpoczęto w 1874 r., a zakończono 1 października 1877 r. Jako budulca użyto cegły wyprodukowanej w leżącej w pobliżu (przy obecnej ul. Kilińskiego) cegielni Gottfrieda Bienwalda. Uroczystość otwarcia koszar odbyła się, z udziałem cesarza Wilhelma I, w kasynie oficerskim. W budynku zakwaterowano żołnierzy I batalionu. Koszarowiec dla II batalionu, leżący wzdłuż ul. Sejmowej, budowano w latach 1879-1881. Żołnierze wprowadzili się do niego 21 września 1881 r., po powrocie z manewrów. W rok później 13 września 1882 r. zakończono budowę trzeciego koszarowca. W budynku został zakwaterowany na stałe batalion fizylierów, który dotychczas stacjonował w Lwówku Śląskim. W 1913 r., w związku z powiększeniem się garnizonu wybudowano kolejne koszary (König-Wilhelm-I-Kaserne), przy dzisiejszej ul. Szewczenki. Przylegały one od zachodu do Grenadierkaserne, tworząc zwarty kompleks.
Od 1935 r. koszary zostały zaadaptowane na potrzeby żołnierzy z 18.Dolnośląskiej Dywizji Piechoty. Odtąd znajdował się tam wchodzący w jej skład sztab 51. pułku piechoty, oraz jego II batalion.
Po II wojnie światowej kompleks został zajęty przez Rosjan. Ze względu na dominujące w jego obszarze budowle z czerwonej cegły teren ten nazwano Czerwonym Miasteczkiem. Stacjonowały tutaj m.in. Samodzielna Brygada Łączności Rządowej, Oddział Polityczny PGW, Samodzielny Batalion Ochrony i Zabezpieczenia Sztabu PGW, a także Orkiestra Reprezentacyjna PGW. 10 września 1993 r. władze polskie przejęły kompleks, na który składało się 27 obiektów koszarowych, magazynowych i garażowo-warszatowych.
Obecnie w tych zabudowaniach, od 1998 r. swoją siedzibę ma Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy.

Źródła:
F.-W. Patzold, Liegnitz als Garnisonstadt von 1742 bis 1945, Hofheim/Taunus 1998.
wystawa: Odzyskane Miasto. W dwudziestą rocznicę wycofania z Legnicy Jednostek Armii Radzieckiej. Muzeum Miedzi w Legnicy 2013.

Plac do ćwiczeń na ternie koszar przy obecnej ul. Hutników. Karta pocztowa z 1942 r. ze zbioru K.Makowca
Karta pocztowa z widokiem dziedzińca Koszar Grenardierów
Budynki kompleksu koszar przy obecnej ul. Hutników. Karta pocztowa z 1944 r. ze zbioru K.Makowca
Koszary Grenadierów przy obecnej ul. Hutników. Karta pocztowa z albumu Wally Kern
Koszary Grenadierów na karcie pocztowej z 1940 r. ze zbioru L.Moszyńskiego
Klub na terenie koszar grenadierów na karcie pocztowej z 1936 r.
Samochody Wehrmachtu na placu Grenadierkaserne
Zgrupowanie pojazdów wojskowych na terenie koszar grenadierów przy obecnej ul. Hutników. Fotografia wykonana 7 kwietnia 1940 r.
Koszary Grenadierów. W tle po lewej stronie widoczny budynek obecnego Gimnazjum nr 5. Fotografia została wykonana latem 1937 r. z dzisiejszej ul. Szewczenki
« poprzedni następny »
 
   
   
   

 

   
  decor handcrafted by egocentryk.org  
   


    Serwis:     « strona główna    geneza     regulamin     pliki cookie (nowe zasady)     mapa serwisu     kontakt         |      Fundacja:     « strona główna    o Fundacji         |     flag PL

© Fundacja Historyczna Liegnitz.pl, 2011-2014. Wszelkie prawa autorskie zarówno do serwisu, jak i prezentowanych materiałów są zastrzeżone.