Wojciecha św. (Adalbertstraße)

Ulica została wytyczona w 1872 r. wraz z całą dzielnicą przemysłową. W 1884 r. niezabudowana jeszcze ulica otrzymała nazwę Adalbertstraβe. Zabudowa ulicy zaczęła się dopiero w pierwszych latach XX w.

1884 r. – Adalbertstraβe;

16.01.1946  – w ramach repolonizacj nazw zmieniono patrona ulicy na św. Wojciecha;

17.06.1966  – w ramach sekularyzacji nazw zmieniono nazwę na: Bojowników o Wolność i Demokrację;

5.07.1991 – w ramach dekomunizacji nazw powrócono do nazwy powojennej – św. Wojciecha.

Heinrich Wilhelm Adalbert Prinz von Preußen (1811-1873), pruski admirał odznaczony w wojnie prusko-austriackiej z Danią w 1864 r. Był aktywnym akcjonariuszem Towarzystwa Budowy Kolei Berlin-Wrocław (Kolej Dolnośląsko-Marchijska).

Święty Wojciech, właśc. Wojciech Sławnikowic, czes. Vojtěch Slavníkovec (ok. 956–997), podczas bierzmowania przyjmuje imię Adalbert na cześć swego mentora, arcybiskupa Magdeburga, Adalberta. Pod tym imieniem jest znany w krajach zachodnich. Czeski duchowny katolicki, biskup praski, misjonarz, pierwszy polski męczennik, święty Kościoła katolickiego, patron Polski.

Związek Bojowników o Wolność i Demokrację, założony w 1949 r. zrzeszał polskich uczestników walk rewolucyjnych i narodowowyzwoleńczych. Powstał z narzuconego połączenia 11 organizacji kombatanckich. Podporządkowany PZPR. W czasach stalinowskich nie przyjmowano w szeregi Związku żołnierzy Armii Krajowej. W 1990 r. przekształcony w Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych.

Ulica św. Wojciecha długości 509 m.