Raupach Ernst

Dramaturg i pisarz Ernst Benjamin Salomon Raupach urodził się 21 maja 1784 r. w Strupicach (Straupitz) k. Złotoryi jako syn kaznodziei. W 1794 r., po śmierci ojca Ernst wraz z rodziną przeniósł się do Legnicy. Uczęszczał tutaj do Gimnazjum Miejskiego. Mając 16 lat był już w klasie Prima i zajmował się filozofią, przede wszystkim Kantem. Wiosną 1801 r. rozpoczął studia teologiczne w Halle. Od 1803 r. nauczał w Legnicy francuskiego, przygotowując się do pracy guwernera w Rosji. Rok później wyjechał do St. Petersburga, w 1805 r. do Moskwy. Wkrótce powrócił do St. Petersburga, gdzie w 1807 r. podjął się wychowania najmłodszego syna wdowy po generale Mikołaju Nowosilcowie (znanego z „Dziadów” Adama Mickiewicza), senatorze i delegacie cara.
W Rosji Raupach zaczął pisać o postaciach z rosyjskiej historii. Udzielał się także jako kaznodzieja w gminie niemieckiej w St. Petersburgu. W 1817 r. został mianowany profesorem historii powszechnej na Uniwersytecie Petersburskim. Nosił tytuł cesarskiego rosyjskiego radcy dworu.
18 sierpnia 1823 r. niespodziewanie opuścił Rosję i udał się przez Weimar do Berlina. Scena dworska stała się szczególnym polem działania Raupacha, a generalny intendent, hrabia von Reden, aż do złożenia urzędu był jego szczególnym promotorem. Pomiędzy 1825 a 1840 r. Raupach należał do dramaturgów, których utwory najczęściej grywano w Berlinie i innych miastach. Odniósł sukces jako dramaturg piszący zgodnie z wymogami czasu. Napisał 117 dramatów, głównie historycznych, nastawionych na wywołanie efektu scenicznego, pełnych podniosłych fraz. Jego dzieła charakteryzuje silnie wykształcony filozoficzny rozsądek i duża sprawność w operowaniu formą dramatyczną. Teatr wrocławski w tym czasie pracował w oparciu o jego sztuki i Karla von Holteila.
Po 1842 r. Raupach wycofał się z życia publicznego i poświęcił się studiom nad wiedzą ogólną. Obracał się w jednak w berlińskim stowarzyszeniu sztuk pięknych Litteraria. Był dwukrotnie żonaty, w 1816 r. poślubił Cäcilie von Wildermeth, która zmarła rok później. Jego kolejna wybranką była aktorka, Pauline Werner.
Ernst Raupach zmarł niespodziewanie po dwóch dniach choroby 18 marca 1852 r. w Berlinie. Od 1884 r. dzisiejsza ulica gen. Władysława Andersa nosiła imię Ernsta Raupacha.

Warto także wspomnieć o jego bracie Johanie Friedrichu (1773 – 1819), który w od 1794 do 1807 r. pracował w rosyjskich rodzinach szlacheckich jako guwerner. W tymże roku  powrócił do Legnicy. W latach 1809 - 1819 był profesorem matematyki w Akademii Rycerskiej. Zmarł w Legnicy w 1819 r.

Źródło: H. Unverricht, Życiorysy Legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241 – 1945, Legnica 2008.