Plac Klasztorny (Klosterplatz)
Pierwotnie był częścią Marienplatz (pl. Mariacki), już w 1150 r. odnotowano istniejący tu targ. Na przełomie XVIII i XIX w., poprzez zabudowę północnej strony ulicy Wrocławskiej, został oddzielony od pozostałej części placu i stanowił tylko plac przy klasztorze, którego obiekty zaadoptowano w latach 1825-27 na gimnazjum męskie. W latach 80. XIX w. zabudowania przy ul. Wrocławskiej zostały rozebrane, a odsłoniętemu placowi nadano nazwę Klosterplatz (pl. Klasztorny), nawiązując do historii tego miejsca. Tu ok. 1277 r. dominikanie postawili klasztor i kościół pw. Świętego Krzyża. 16 stycznia 1946 r. w ramach repolonizacji nazw przetłumaczono nazwę z języka niemieckiego na plac Klasztorny. 5 października 1966 r. zmieniono ją na plac gen. Aleksandra Zawadzkiego (1899-1964), działacza partyjnego (PZPR) i państwowego (wicepremier, przewodniczący Rady Państwa PRL). 5 lipca 1991 r. przywrócono historycznie uzasadnioną nazwę plac Klasztorny, przypominając gospodarzy stojącego tu klasztoru: dominikanów i benedyktynki. Plac Klasztorny zajmuje powierzchnię ok. 430 mkw.
Siedziba Głównego Urzędu Celnego przy placu Klasztornym 1. Karta pocztowa z 1914 r. ze zbioru Z.Grosickiego
Główny Urząd Celny przy pl. Klasztornym. Karta pocztowa z 1917 r. ze zbioru Z.Grosickiego
Budynek Głównego Urzędu Celnego przy pl. Klasztornym 1. Karta pocztowa z 1913 r. ze zbioru K.Makowca
Stara kuźnia na Placu Klasztornym na rysunku Elfriede Springer. Karta pocztowa z 1936 r. ze zbioru Z.Grosickiego
Budynek Głównego Urzędu Celnego (później PKO BP) przy placu Klasztornym. Karta pocztowa z 1924 r. ze zbioru K.Makowca
Plac Klasztorny z budynekiem Wilhelms Realschule (obecnie zajmowany przez I Liceum Ogólnokształcące) na fotografii z 1942 r.
Królewski Główny Urząd Celny (niedawna siedziba PKO BP) przy pl. Klasztornym na karcie pocztowej z 1927 r. (ze zbioru Z. Grosickiego).
|
|