Dresdner Bank

Dresdner Bank (Bank Drezdeński) został założony 12 listopada 1872 r. w Dreźnie, poprzez przekształcenie domu bankowego Bankhaus Michale Kaskel. Legnicka filia Dresdner Banku powstała przed wybuchem pierwszej wojny światowej. Jej pierwsza siedziba mieściła się w południowo-zachodniej części Rynku pod nr 38, w miejscu gdzie jeszcze na początku XX w. działała filia wrocławskiego Wechslerbank. W okresie Wielkiej Wojny filią Dresdner Banku kierowali Karl Klein i Otto Weigel. Na początku lat 20. funkcję dyrektorów pełnili niejaki Groeger i Curt Siemon.
W połowie lat 20. XX w. bank zmienił swoją siedzibę w Rynku. Został przeniesiony do przebudowanej kamienicy pod nr 33/34, którą wcześniej zajmował dom handlowy Concordia, pomiędzy sklepem z towarami kolonialnymi Otto Raschke (nr 32), a hotelem Rautenkranz (nr 35). Wówczas jego dyrektorem był Ernst Thomas. Przed wybuchem drugiej wojny światowej bankowi szefowali Franz Baum i Berthold Hielscher.
Dresdner Bankiem często określany jest budynek przy dawnym Friedrichsplatz 6 (pl. Słowiański). Tam takiego banku nigdy nie było. Faktyczna siedziba Dresdner Banku została wyburzona podczas rozbiórki Starówki.