Bobrów - Boberau

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1343 r. - Bobrow i Boberau. W 1887 r. pojawia się też nazwa Bobrów. Nazwa Bobrów mogła powstać zarówno od przezwiska Bóbr, jak też określać miejsce, gdzie występowały bobry.
Właścicielami majątku były bernardynki z Legnicy. Po nich podporucznik Leopold Erhardt (1830, 1845), a następnie starosta ziemski i właściciel fabryki Friedrich Wilhelm Methner (1876), spółka komandytowa „Rosemann u. Co” z Jakuszowa (1894), Rother i Gregor z Wrocławia (1910) i Hans Ulrich Siewczynski (od 1927 r.). W okresie międzywojennym do dóbr rycerskich należał dwór z folwarkiem, park i ogród. Dwór był dwukondygnacyjny, z trójkondygnacyjnym ryzalitem poprzedzonym balkonem, pod którym znajdował się trójarkadowy portyk.
W latach 30-tych XX w. powstało osiedle jednolitych budynków mieszkalno-gospodarczych, na północ od Bobrowa, przy drodze do Pątnówka. Wtedy też wieś należała do Gminy Jakuszów. Od 1 kwietnia 1938 r. znalazła się w Gminie Pątnówek. Obecnie wchodzi w skład Gminy Miłkowice.

Położenie: 50°52′N 15°50′E
Liczba mieszkańców: 1925 - 121

Źródła:
Łuczyński R.M., Rezydencje i majątki szlacheckie w powiecie legnickim do 1945 roku, Wrocław 2012.
Respond S., Nazwy geograficzne Śląska, t. I, Warszawa-Wrocław 1970.
http://www.verwaltungsgeschichte.de/liegnitz.html#landkreis