Wystawa Niemieckiego Ogrodnictwa i Śląskiego Rzemiosła GUGALI 1927 r. (Deutsche Gartenbau und Schlesische Gewerbe Ausstellung Liegnitz)

Temat obecny również na Zobacz materiały opublikowane przez naszych użytkowników.

Niemiecka Wystawa Ogrodnictwa i Śląskiego Rzemiosła (Deutsche Gartenbau und Schlesische Gewerbe Ausstellung Liegnitz), znana jako GUGALI, była największą wystawą w okresie międzywojennym na terenie wschodnich Niemiec. Miała być „wspaniałą imprezą reklamową dla niemieckiego Wschodu”, będącą przeciwwagą dla wielkich przedsięwzięć wystawienniczych w Nadrenii. Legnica obrała profil ogrodniczy, co było związane z tradycją miejscowych środowisk ogrodniczych, które od 1860 r. organizowały tutaj wielokrotnie wystawy o znaczeniu regionalnym.

Pomysł zorganizowania wystawy zrodził się w 1925 r. w gronie Legnickiego Towarzystwa Ogrodniczego. Prace przygotowawcze rozpoczęto w styczniu 1926 r. Głównym celem przedsięwzięcia była prezentacja lokalnego przemysłu i rzemiosła, a także promocja miasta i regionu. Na czele komitetu organizacyjnego stanął nadburmistrz Legnicy Hans Arno Charbonnier. Patronat honorowy objął prezydent Rzeszy Paul von Hindenburg. Projekt wystawy opracował znany berliński planista Gustav Allinger, zaś rozwiązania architektoniczne legniczanin Robert Günther.

Ekspozycja zajęła tereny błoni (Haag), dawnego parku Wystawowego oraz nowy obszar za Młynówką, zwany Bergerwiese (Łąka Bergera). Wystawa składała się z trzech części. Po lewej stronie od alei Baumgarta, na błoniach, tuż obok wejścia znajdował się budynek zarządu, dalej główne hale ekspozycyjne, gdzie prezentowano rzemiosło i przemysł, tradycyjne tereny sportowe oraz park rozrywki. Po prawej stronie alei, w pobliżu zabudowań miejskiego ogrodnictwa, w palmiarni zostało ulokowane planetarium. Aparat projekcyjny został wynajęty z zakładów optycznych Zeissa w Jenie. W kopule palmiarni umieszczono służący do prezentacji ekran wykonany ze specjalnego tworzywa. W ciągu 100 dni trwania wystawy sprzedano 75 tys. biletów do planetarium. Nieco dalej za palmiarnią znajdowała się główna restauracja z miejscem przeznaczonym na koncerty.

Zwiedzający wystawę mogli podziwiać także uroki parku, a wśród nich staw z podgrzewaną wodą, przy którym powstała nowa pergola, pobliski Gaj Palmowy, ogród zoologiczny, aleję Schuberta z pomnikami i fontannami, staw z łabędziami. Największą atrakcją wystawy była nowa część parku, urządzona na południe od Młynówki. Tutaj zlokalizowano głównie ekspozycję roślin ogrodowych. Najważniejszym elementem tej kompozycji przestrzennej był basen z różaną wyspą i zespołem sześćdziesięciu fontann. Wzdłuż zachodniej granicy tego terenu wniesiony został pawilon ekspozycyjny (Bergerhalle).

GUGALI trwała od 25 czerwca do 2 października 1927 r. Zaprezentowało się w niej 585 firm, w tym 181 z Legnicy, 248 ze Śląska oraz 156 z innych części Niemiec. W ciągu 100 dni ekspozycję zwiedziło 2 077 200 osób.

Żródła:
G. Humeńczuk, Z dziejów parku Miejskiego w Legnicy, Legnica 2010
B. Störtkuhl, Modernizm w Legnicy, Wrocław 2007

Wątek na forum Liegnitz.pl