Łąkowa (Wiesenstraße)

Ulica Łąkowa (Wiesenweg, -straβe) zaczęła się kształtować pod koniec XIX w. (ok. 1877 r.) na kanwie drogi prowadzącej na łąki i pastwiska. Kiedy w latach 80. XIX w. rozwijała się kolej powstała przy niej pompownia, a następnie fabryka mydła i kosmetyków Wundera. Na początku XX w. tutaj powstał ogród zimowy i plac zabaw dla dzieci. W 1934 r. na terenie ogrodu zimowego rozpoczęło działalność kino (późniejszy „Kolejarz”, dziś ruina). Droga kończyła się przy stawie zbierającym wodę z okolicznych mokradeł. Dzis w części jako ulica, a dalej jako droga polna biegnąca przy ogródkach działkowych i pomiędzy łąkami.

W ramach repolonizacji nazw przetłumaczono na: Łąkowa (16.01.1946).

Ulica Łąkowa ma długość 2000 m

Skrzyżowanie ulic Łąkowej i Romana Dmowskiego. W narożnym budynku mieścił się w latach 20. i 30. XX w. sklep z towarami kolonialnymi Maxa Laske. Fotografia ze zbioru L.Moszyńskiego

Großer Wintergarten, czyli powojenne kino Kolejarz przy ul. Łąkowej. Karta pocztowa z 1932 r. ze zbioru K.Makowca

Lokal restauracyjny Großer Wintergarten przy ul. Łąkowej. Po wojnie mieściło się tutaj kino Kolejarz. Karta pocztowa z 1912 r. ze zbioru L.Moszyńskiego

« poprzedni

następny »

Serwis: « strona główna geneza regulamin pliki cookie (nowe zasady) mapa serwisu kontakt | Fundacja: « strona główna o Fundacji | PL