Dziennikarska (Wallstraße)
Ulica powstała na dawnej drodze okalającej miasto. Po zburzeniu murów i rozplantowaniu terenu biegła wzdłuż szkółki drzewnej, która powstała w miejscu wcześniejszego pławiska dla koni, pod wałami Deaslera, stąd jej nazwa Wallstarβe (Wałowa), używana już w 1856 r. 16 I 1946 r. – w ramach repolonizacji nazw – Wałową zmieniono Dziennikarską. W 1962 r. Dziennikarską zastąpiono Antoniego Galińskiego, by 5 VII 1991 r. powrócić do pierwotnej powojennej nazwy. Ulica Dziennikarska ma 175 m długości.
Antoni Galiński ps. Mirski (1888–1949) – działacz PPS, następnie PPS-Lewicy, komunista. W sierpniu 1945 r. skierowany do Legnicy, gdzie zakłada organizację PPR. Od maja 1946 r. jest II sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR we Wrocławiu, jednocześnie wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej. W grudniu 1948 r. na Kongresie Zjednoczeniowym reprezentował dolnośląską PPR. Z okazji przyjazdu do Legnicy ministra kultury Tadeusza Galińskiego, syna Antoniego, zmieniono nazwę ulicy.
Kawiarnia i cukiernia Café Alto mieszcząca się na rogu obecnych ulic Chojnowskiej i Dziennikarskiej. Karta pocztowa z 1937 r. ze zbioru Z.Grosickiego
Ulica Dziennikarska na karcie pocztowej ze zbioru K.Makowca
Kronen-Apotheke znajdująca się w budynku na rogu obecnych ulic Dziennikarskiej i Chojnowskiej. Karta pocztowa z 1899 r. ze zbioru Z.Grosickiego
Budynek mieszkalny na rogu ulic Chojnowskiej i Dziennikarskiej. Tzw. Elfmannbau został wybudowany w latach 1930-1931. Karta pocztowa ze zbioru K.Makowca
|
|